Tijdens het slapen doorlopen we verschillende fasen of stadia:

• De inslaapfase
• De lichte slaap
• De diepe slaapfase
• De REM-slaap of droomslaap

Dit zijn de verschillende fasen van een slaapcyclus en elke nacht zouden we deze cyclus meerdere keren doorlopen.

In de derde fase raakt ons lichaam volledig ontspannen en worden de batterijen weer opgeladen. Het is pas in de vierde fase, nl. de REM-slaap, dat we dromen waarbij zeer levendige en realistische beelden in de hersenen tot stand worden gebracht. Hoofdzakelijk worden belevenissen van de dag geestelijk verwerkt. Bepaalde elementen worden gesorteerd en belanden van het korte termijn geheugen in het lange termijn geheugen.

Dromen zijn dus niet alleen essentieel voor het leerproces. Het is van belang dat we elke nacht deze fase meerdere malen bereiken om onze weerbaarheid in het dagelijks leven op peil te houden. Bovendien geeft een diepgaand onderzoek naar wat er op welke manier wordt verwerkt en opgeslagen, ons een beter beeld van wat er in ons leven speelt.

Wil je meer weten? Schrijf je in voor de dagcursus ‘Droomduiding’.

Men kan een droom zien als een brug, een verbinding tussen het bewuste en het onbewuste.
Er zijn een heleboel dingen die je niet van jezelf wilt weten en dat wordt vaak in een droom verteld. Een droom maakt je daar opmerkzaam op. Dromen brengen elementen aan die we met ons bewustzijn verdringen. Door onze dromen te verklaren kunnen we onszelf bijsturen. Het is als het ware onze innerlijke therapeut, een echte hulp. Dromen houden je gezond.

Hoewel de ervaringen in onze dromen niet echt zijn, kunnen de emoties die ermee gepaard gaan wel authentiek voelen. Dromen kunnen dan ook helpen om bepaalde gevoelens te verwerken. Volgens de Scientific American proberen dromen een emotie uit een ervaring te filteren door er een herinnering van te creëren. Op deze manier wordt de emotie verwerkt en staan we sterker in het leven. Voor een gezonde geest zijn dromen essentieel.

En ze bieden nog zo veel meer …
Een cliënt vertelt: “In mijn droom zag ik tante Julia; ze komt op bezoek en . . .” dan mogen we er zeker van zijn dat die tante voor het onbewuste niet tante Julia is, maar iets, een kenmerk, een karaktertrek, een gebrek waarvoor tante Julia model staat. ‘Ze komt op bezoek’ betekent: ik ga ermee geconfronteerd worden of ik moet er terdege rekening mee gaan houden. Op de vraag : “En wat betekent tante Julia voor je?”, kun je een antwoord krijgen in de aard van “Oh, die is een onverbeterlijke roddelmadam; die spreekt onophoudelijk kwaad over alles en iedereen!” Dan kun je het probleem naar je cliënt toetrekken en iets vragen zoals : “En wanneer ben jij onlangs met kwaadspreken geconfronteerd?” Of “Wanneer heb jij de laatste keer iemand belasterd?” Negen kansen op tien dat je cliënt enkele dagen geleden zichzelf heeft betrapt op het vertellen van onheuse dingen over een collega, een familielid of een vriend(in).
Vooral die dromen waarvan iemand zegt dat ze waarschijnlijk waardeloos of onbeduidend zijn, kunnen veel en erg waardevolle informatie bevatten.
Wanneer er zich een probleem stelt, dienen we het eerst bloot te leggen: dit is al twee derde van de oplossing ervan.
Daar helpen de dromen ons bij: zij wijzen naar de bron van de moeilijkheid en gaan soms niet verder.
Dit kunnen zij doen door een deel van de oorspronkelijke ervaring te reproduceren. Andere dromen gaan verder en bieden een oplossing. Sommige dromen zijn dus alleen maar diagnostisch; andere zijn therapeutisch.

We kunnen ons gedrag opdelen in twee soorten: bewust en onbewust gedrag. Onderzoek heeft aangetoond dat slechts 5% van ons gedrag bewust verloopt. Dat betekent dat zo maar liefst 95% van ons gedrag onbewust is en wij in feite dit gedrag ondergaan.

Bewust gedrag laat zich kenmerken door het gedrag dat volgt op iets waar we eerst over hebben nagedacht. Het gedrag is op voorhand gepland. We weten wat we willen doen en vervolgens doen we dat ook.

Anderzijds zijn er per dag ontelbare dingen die we op de volautomatische piloot uitvoeren. Hoe dikwijls merk je niet dat je een traject met de auto, de fiets of te voet hebt afgelegd en nadien weet je niet eens dat je op een bepaalde plaats bent voorbijgekomen.

Natuurlijk is 95% van ons gedrag enorm veel en laat het zich op verschillende vlakken gelden.

Als baby en als kind hebben wij (weerom) onbewust het gedrag van onze ouders/opvoeders geobserveerd. Wij hebben dit gedrag veelvuldig geïmiteerd en gekopieerd en vaak gaf dit de meest grappige taferelen. We hebben er veel van geleerd met als gevolg dat we niet telkens opnieuw hoeven nadenken hoe we een dagdagelijkse handeling het best aanpakken. Dat staat geprogrammeerd in het onbewuste. Het zit ergens in onze hersenen opgeslagen.

Toch heeft dit ook een keerzijde: we hebben onbewust ook het minder goed gedrag opgeslagen. En dat kan in bepaalde situaties zeer subtiele onmerkbare wendingen creëren met een resultaat dat we zeker niet voor ogen hebben. En waar gaan we dan de oorzaak zoeken?

• Bij de ander: ‘zij had zo maar niet moeten reageren’
• Bij de situatie: ‘In zo een situatie kan ik niet anders dan ja zeggen’
• Bij de omstandigheden die zich voordoen. ‘De omstandigheden waren zo stresserend’

Vb. Jan zijn vader was vroeger een hard werkend mens. Als hij thuis was, was hij moe en had nood aan ontspanning en rust. Als kind moest Jan opletten dat hij de rust niet verstoorde, want dan was het zijn beste dag niet. Spelen en experimenteren om zich zo optimaal te ontwikkelen werd in zijn kindertijd sterk aan banden gelegd, vooral door zijn moeder, die de goede huisvrede graag wilde bewaren. Hij werd nooit aangemoedigd tot experimenteel gedrag. Laat staan dat er door zijn vader of moeder ooit eens een bemoedigend woord of een compliment werd uitgesproken.

Op een leeftijd van 35 jaar heeft Jan al enkele stukgelopen relaties achter de rug. ‘Vrouwen zijn extreem veeleisend. Wat je ook doet het is nooit goed. En vroeg of laat bedriegen en beliegen ze je en ben je ze kwijt aan een andere vent.’
Ook op zijn werk loopt het een beetje moeilijk. Jan is ambtenaar. ‘Vroeger was dat een duidelijke job. Je had je taken, die moesten uitgevoerd worden. Dan was het oké. Nu heb ik een nieuwe chef. Ik heb al enkele slechte beoordelingen gehad wegens gebrek aan initiatief en creativiteit. Te lage productiviteit. Na mijn laatste evaluatie gesprek ben ik helemaal dichtgeklapt. Ik kan het niet meer aan. Voor mij hoeft het niet meer.’

Dat Jan dit gedrag vertoont mede door de houding en de opvoeding van zijn vader en moeder is hem totaal onbekend.

Verder worden we onbewust sterk geprogrammeerd door minder aangename tot traumatisch ervaringen. Deze gebeurtenissen zijn onbewust zo dominant aanwezig dat zodra een gelijkaardig voorval ons pad kruist, we onbewust hetzelfde gedrag vertonen of een gedrag dat telkens wordt versterkt.

Vb. Annabel is ooit in een groep belachelijk gemaakt door iemand met een rode pull en donkere ogen. Voor haar is het in groep zijn met iemand met donkere ogen en een rood kledingstuk voldoende om in alarmfase te komen.
Ze voelt een enorme antipathie voor deze persoon, die haar nooit iets heeft in de weg gelegd. Ze koppelt terug naar de ervaring van vroeger. Ze voelt zich niet op haar gemak in de groep, zal zich misschien terugtrekken in haar schulp of juist zeer irritant uit de hoek komen. De cirkel is rond, want Annabel wordt belemmerd en beperkt. Ze is niet de persoon die ze normaal zou zijn. De klik met de groep blijft uit.

Wanneer we ons geïrriteerd of afgewezen voelen ligt het heel vaak aan ons intern, onbewust vergelijkingsmateriaal. Uit onderzoek komt naar voren dat de situatie in het heden dit zintuiglijk oproept. Van alle zintuiglijke signalen die we dagdagelijks waarnemen, moeten er zich slechts drie herhalen om ons lichaam in hetzelfde alarm te brengen als toen we controleverlies leden.

Vb. Als kind werd Melanie gepest op school. Thuis heeft ze er nooit over gesproken. Melanie is vrij gesloten. En hoewel Melanie extreem stil is, lijkt het alsof er niets aan de hand is, tot Melanie in de puberteitsjaren komt. Op deze cruciale leeftijd waarop een kind de overgang maakt naar zelfstandigheid en volwassenheid volgens eigen persoonlijke invulling, wordt het onhoudbaar. De pijn en het tekort aan zelfvertrouwen zijn te groot om deze ontwikkeling te overbruggen. Een depressie is het gevolg.

Melanie heeft zich als kind onder de vleugels van haar ouders wel staande weten te houden. De pesterijen werden automatisch op de achtergrond geschoven omdat dat minder pijnlijk was. Doch in de puberteit gaat Melanie vanuit haar eigen natuurlijke ontwikkeling beroep doen op een deel van zichzelf dat door de pesterijen totaal geblokkeerd raakte. Melanie is een ongelooflijk intelligente meid die vanuit inzicht in wat er met haar is gebeurd, haar huidige gedrag kan begrijpen. Ze leert stap voor stap om hier op een bewuste manier mee om te gaan en kan haar zelfvertrouwen op die manier een duw in de goede richting geven.

Welk gedrag schuilt er bij jou om de hoek, klaar om in het bewuste te treden?

Grijp elke kans en praat erover!

1. Ons onderbewuste wil ons iets duidelijk maken
Dromen zijn signalen vanuit ons onderbewuste. Onder de vorm van beelden, en symbolen, situaties, enz… brengen ze boodschappen om inzicht te krijgen in onszelf, stappen te zetten of belangrijke juiste beslissingen te nemen, om innerlijk evenwicht en harmonie te bekomen en te behouden. Onze kostbare dromen helpen ons op weg naar persoonlijke groei. Blokkades worden losgemaakt, waardoor transformatieprocessen op gang komen. Hierdoor krijgen nieuwe impulsen de kans zich aan te dienen en te ontwikkelen.
2. Bizarre taal of beelden
Onze dromen geven ons vaak signalen in een taal die rechtstreeks tot onze gevoelswereld spreekt. Ze zijn een toegang naar ons diepere zelf. Hoe beter we de droomtaal begrijpen, hoe dichter we komen bij wat ons werkelijk bezighoudt.
Van een droom kan je ook best in de war en overstuur raken. Een verklaring van een droom geeft beter inzicht in je persoonlijke relaties en geeft de juiste kijk op je werkelijke gevoelens. Een droom is jouw eigen werkelijkheid. Jouw dromen zijn uniek, want niemand weet wat jij hebt meegemaakt en welke emoties je daarbij hebt ervaren. Een droomduiding kan je weer op weg helpen en inzichten geven zodat je weet wat de bedoeling van jouw droom is, de boodschap begrijpt en er naar kunt handelen. Een droom begrijpen, kan je leren.
3. Elke droom sluit aan bij je innerlijke wereld
Elke droominhoud zegt iets over jou als dromer. Het gedroomde beeld is een persoonlijk beeld van de dromer. Iedereen ervaart dromen anders, want de droominhoud zegt iets over jou persoonlijk. De antwoorden dienen van de dromer te komen.
Voorbeeld
Vaak dromen mensen dat ze verdrinken:
– voor de ene persoon kan verdrinken zijn: in te veel hooi op de vork nemen
– voor de ander persoon kan het betekenen: verdrinken in een moeilijke relatie.
– voor nog een ander persoon betekent het: verdrinken in gezondheidsproblemen.
– en voor nog een ander is het verdrinken in bepaalde angsten.
De uitkomst – de boodschap van de droom is vaak verrassend.

Vaak hebben terugkerende dromen (nachtmerries), gebeurtenissen, personen of dieren een functie en houden ze verband met het dagelijks leven. Een terugkerende droom is steeds de moeite waard om aandacht aan te besteden. Ze zeggen wel eens dat de droom blijft terugkomen tot je de boodschap hebt begrepen…
Ben jij klaar om de fascinerende wereld van de dromen te ontdekken …

Dromen ‘begrijpen’ kan je leren tijdens een dagcursus. Je eigen droom verklaren samen met andere cursisten door eenvoudige technieken die jou weg helpen om zelf aan de slag te gaan.

Je hebt een mooi plantje gekocht: zachtgroene bladeren, prachtige bloemen. Na enkele dagen hangen de blaadjes slap, de bloem ziet er maar flets uit.  Geen nood: je zoekt wat stokjes bij elkaar.  Onder ieder blaadje bind je heel zorgvuldig een stokje; ook de bloem krijgt een stevige steun. Dat heb je weer eens prachtig voor elkaar gebokst!

Je voelt je al een hele tijd niet echt lekker in je vel: nogal eens stekende hoofdpijn, je keel is herhaaldelijk ontstoken, ook je maag werkt niet zoals het hoort. Je gaat naar de dokter en die schrijft je wat pilletjes voor tegen de hoofdpijn, een aspirientje tegen de keelontsteking en een doosje poedertjes voor de maag.

Heb je bij het eerste voorbeeld je wenkbrauwen gefronst? En bij het tweede? Voor een plant vinden we de beschreven methode maar een bedenkelijke aanpak; voor onszelf zijn we blijkbaar heel wat minder kritisch. Met de Orthotherapie willen we geen oplapwerk leveren van een aantal randverschijnselen, maar een aanpak die naar de kern van het probleem gaat.

Veel studie, onderzoekingen en werk  zijn geleverd sinds deze vorm van therapie het levenslicht zag.  Sindsdien is deze psychotherapeutische hulpverleningsvorm uitgegroeid tot een onvervangbaar gegeven.  Het is een kortlopende therapie  met duidelijk een psychoanalytische inslag: door te graven naar het verleden wordt het probleem met wortel en al deskundig aangepakt.

Niet alles wat de orthotherapie te bieden heeft is 100% origineel;  dat zou in deze moderne tijd ook moeilijk kunnen.  Het is een samensmelting van verschillende therapievormen. Door jarenlange ervaring is de efficiëntie van deze behandeling bewezen.

Daaraan moet toegevoegd worden dat ieder te behandelen persoon een individueel, apart iemand is waaraan de therapie flexibel en integraal dient aangepast te worden, zonder de algemene lijn uit het oog te verliezen.

Daarmee is de orthotherapie uitgegroeid tot een krachtig instrument dat voor bijna iedere mens kan aangewend worden om emotionele problemen op te lossen.  Zo voert deze therapie de persoon terug naar zijn eigen, oorspronkelijke ik.  Ze rekent af met niet verwerkte conflicten die tot nu toe het leven belast hebben en die men anders levenslang met zich mee zou moeten dragen.

De orthotherapie is een complete methode om door te dringen in het onbewuste om daar de oorzaak van de neurose op te sporen en voorgoed te ontkrachten.  De mens leert zo zichzelf kennen in zijn oorspronkelijke, vrije staat. De mens kan na de therapie weer ‘echt’ (= zoals hij in wezen is) gaan leven. De bal kan weer vlot rollen!

Daaraan moet toegevoegd worden dat ieder te behandelen persoon een individueel, apart iemand is waaraan de therapie flexibel en integraal dient aangepast te worden, zonder de algemene lijn uit het oog te verliezen.